Decyzja Rady Polityki Pieniężnej o redukcji stóp procentowych o 0,25 pkt proc. w lipcu 2025 roku miała istotne konsekwencje dla segmentu kredytów hipotecznych. Z danych Biura Informacji Kredytowej wynika, że liczba wniosków kredytowych wzrosła o 9 proc. względem czerwca, co można interpretować jako bezpośrednią reakcję gospodarstw domowych na poprawę warunków finansowania. Wzrost zainteresowania kredytami mieszkaniowymi należy uznać za dowód na wysoką elastyczność popytu względem zmian kosztu kapitału.
Jak kształtowała się zdolność kredytowa w różnych typach gospodarstw domowych?
Analiza oparta na założeniu stabilnych dochodów netto (6 tys. zł w przypadku singla, 8 tys. zł dla pary oraz 10 tys. zł dla małżeństwa z dzieckiem) wskazuje, że lipcowa obniżka stóp podniosła zdolność kredytową wszystkich grup. Singielka lub singiel mogli uzyskać średnio 424,9 tys. zł kredytu, co oznacza wzrost o 13,3 tys. zł względem czerwca. Dla pary bezdzietnej przeciętna kwota wyniosła 533,6 tys. zł, a dla rodziny 2+1 – 618,5 tys. zł. Po doliczeniu 20-proc. wkładu własnego odpowiadało to wartości nieruchomości na poziomie odpowiednio 531,1 tys. zł, 667 tys. zł oraz 773,1 tys. zł.
Jakie znaczenie miały różnice w polityce kredytowej banków?
Wyniki analizy potwierdzają istotną heterogeniczność podejścia banków do oceny zdolności kredytowej. W przypadku singla o dochodzie netto 6 tys. zł, różnica pomiędzy maksymalną a minimalną kwotą udzielonego kredytu przekraczała 151 tys. zł. Jeszcze większą rozpiętość – 159 tys. zł – odnotowano dla małżeństw z dzieckiem. Zjawisko to wskazuje, że ocena ryzyka kredytowego dokonywana przez poszczególne instytucje ma charakter niejednorodny i opiera się na odmiennych modelach analitycznych. Tym samym wybór banku pozostaje kluczowym determinantem maksymalnej dostępnej kwoty finansowania.
W których miastach single mieli największe możliwości zakupu mieszkania?
Największy wybór mieszkań mieszczących się w budżecie singli (do 531,1 tys. zł) występował w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii (4,6 tys. lokali) oraz w Łodzi (4,2 tys. lokali). W Warszawie i Poznaniu przybyło w lipcu ok. 400 mieszkań w tej kategorii cenowej, w Trójmieście – 300, a we Wrocławiu – 200. Najmniej ofert dostępnych było w Krakowie (ok. 700 lokali). Struktura podaży wskazuje, że w większości metropolii dominowały mieszkania dwupokojowe, jednak w Łodzi i GZM w analizowanym budżecie dostępne były również mieszkania trzypokojowe, co sugeruje większą różnorodność oferty w tych regionach.
Jakie możliwości posiadały pary bezdzietne?
Budżet pary bezdzietnej (667 tys. zł) umożliwiał nabycie mieszkań trzypokojowych, a w Łodzi i GZM także czteropokojowych. Najwięcej lokali w zasięgu tej grupy znajdowało się w tych właśnie aglomeracjach – odpowiednio 6,6 tys. i 7,4 tys. Jednocześnie w Warszawie odnotowano wzrost liczby mieszkań w tej kategorii o 13 proc., a w Trójmieście o 5 proc. W pozostałych metropoliach dynamika była znacznie niższa, na poziomie 1–3 proc. Dane te potwierdzają, że struktura oferty dostępnej dla par pozostaje silnie zróżnicowana regionalnie, a największy potencjał wzrostu wykazują największe ośrodki miejskie.
Jakie były perspektywy dla rodzin z dziećmi?
Rodziny z dzieckiem, dysponujące budżetem 773,1 tys. zł, miały w lipcu największy wybór spośród wszystkich analizowanych grup. W Warszawie liczba dostępnych mieszkań na sprzedaż wzrosła do 6,2 tys., w Trójmieście do 4,4 tys., a w Krakowie do 4,8 tys. W Łodzi i GZM wielkość oferty pozostała stabilna, na poziomie odpowiednio 7,5 tys. i 8,8 tys. Szczególnie istotne jest, że w tym przedziale cenowym możliwy był zakup mieszkań czteropokojowych, jednak ich liczba była znacząco ograniczona w Krakowie (19 lokali) oraz Warszawie (43 lokale). Wyniki sugerują, że to właśnie duże metraże pozostają segmentem rynku o największym deficycie podaży względem potencjalnego popytu.
